طی سال هاي اخیر شمار مبتلایان به حساسیت افزايش يافته است. در اين ميان حساسيت غذايي شايع ترين نوع است و ازدوران كودكي يا حتي نوزادي بروز مي كند. شروع زودهنگام غذاهای متنوع و مختلف به نوزادان را مي توان یکی از مهم ترين علل حساسیت های غذایی کودکان دانست؛ چرا که هنوز مخاط روده ای تکامل لازم را پیدا نکرده و با انواع مواد غذایی مختلف در تقابل قرار می گیرند.
طی سال هاي اخیر شمار مبتلایان به حساسیت افزايش يافته است. در اين ميان حساسيت یا آلرژی غذايي شايع ترين نوع است و ازدوران كودكي يا حتي نوزادي بروز مي كند. شروع زودهنگام غذاهای متنوع و مختلف به نوزادان را مي توان یکی از مهم ترين علل حساسیت های غذایی کودکان دانست؛ چرا که هنوز مخاط روده ای تکامل لازم را پیدا نکرده و با انواع مواد غذایی مختلف در تقابل قرار می گیرند.
حساسیت غذایی نوزاد حتی ممکن است از دوران جنینی نیز وجود داشته باشد. يك راه ساده براي پيشگيري از اين مشكل اين است كه خانم های بارداری که زمینه ابتلا به آلرژی را دارند، مصرف تخم مرغ و بادام زمینی را در برنامه غذایی خود کم کنند و حدالامکان میوه های غیر بومی را از برنامه خود حذف كنند.
بچه ها و بزرگسالان در مورد حساسیت های غذایی با هم تفاوت دارند. گرچه تنها 3/5% بزرگسالان دچار حساسیت غذایی هستند، اما 10% کودکان از آن رنج می برند.
دستگاه گوارش در سطح مخاطی، سیستم ایمنی قوی دارد. این سیستم از بدن در برابر آنتی ژن های ویروسی، باکتریایی و انگلی محافظت می کند و با واکنش ایمنی مؤثر، بدن را وادار به حذف آن ها می کند. سیستم ایمنی همچنین باید پروتئین های موجود در مواد غذایی را نیز شناسایی کند تا این مواد از طریق مخاط ها، وارد دستگاه گوارش شوند. هر ماده غذایی دارای تعداد بی شماری پروتئین مختلف است که ممكن است بسیاری از آنها حساسیت زا باشند.
حساسیت غذایی در شیرخواران
آلرژن های غذایی، نخستین گروه مواد حساسیت زای طبیعی است که با بدن ارتباط برقرار می کند. در واقع مواد حساسیت زای غذایی از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می شود. این مقدار بسیار پایین پروتئین های غذایی، بدون شک به سیستم ایمنی نوزاد کمک می کند تا قدرت ایمنی افزایش یابد. در موارد حساسیت های ارثی، احتمالا یک اختلال در فرآیندها و ایجاد حساسیت وجود دارد.
همچنین ممکن است حساسیت غذایی به علت وجود التهاب مخاط روده ای باشد. التهاب به علل مختلفی از جمله عفونت ویروسی، از بین رفتن فلور روده ای ( باکتری هایی که به طور طبیعی درون مجرای روده ای وجود دارند)، التهاب مخاط گوارشی، وجود ویروس یا قارچ روده ای و هر عامل افزایش دهنده نفوذ پذیری روده به پروتئین های غذایی، پیش می آید.
علائم حساسیت
حساسیت غذایی نوزادان معمولا با اسهال، استفراغ و دل درد بروز می کند. حتي ممكن است باعث از بین رفتن پرزها و اسهال مداوم شود که در موارد حساسیت به گلوتن
( پروتئین گندم و سایر غلات) دیده می شود. در بچه های بزرگتر، علائم حساسیت به حالات گوناگون مانند شوک آنافیلاکتیک ، کهیر، ورم لب ها و زبان، بثورات خارش دار مزمن، اسهال، استفراغ، اگزما، آسم، عفونت های مکرر گوش، حلق و بینی و... بروز می کند.
3 تا 15% حساسیت های غذایی به صورت شوک آنافیلاکتیک، 8% به شکل آسم و 30 تا 50% موارد به شکل تظاهرات پوستی ( اگزما) دیده می شود. هر چه حساسیت های پوستی شدیدتر باشد، این احتمال که حساسیت غذایی علت آن باشد، بیشتر است.
مهم ترین مواد غذایی آلرژی زا
گرچه ممکن است تمام مواد غذایی کم و بیش آلرژی زا باشند، اما اين احتمال در مورد بعضي خوراکی ها بيشتر است. تخم مرغ، ماهی های دریایی، میوه هایی نظیر فندق ،بادام، گردو، زردآلو، گیلاس، به، هلو، سیب، گلابی، آلو، زیتون، شیر گاو، چغندر، گیاهان چتری مانند رازیانه، هویج، زیره، جعفری ، فلفل سبز و جانوران سخت پوست دریایی مانند میگو، عامل بروز 90% حساسیت ها هستند. از دیگر مواد غذایی که 10% آلرژی ها را موجب می شوند، می توان به میوه های گرمسیری ( آناناس، موز، کیوی، خرمالو، انبه، نارگیل )، سبزیحاتی مانند لوبیا، باقلا، نخود، نخود فرنگی و سویا، آرد گندم، گوشت گاو، سیب زمینی، گوشت مرغ و خردل اشاره کرد.
سیر، گوشت بره، مارچوبه، قهوه، شاه بلوط، شکلات، کلم قرمز، انگور، تربچه، پیاز ، پرتقال، ادویه، پسته، توت فرنگی، مخمر نان، قلوه ، گوجه فرنگی و کنجد دیگرخوراکی هایی هستند که به ندرت ممکن است باعث حساسیت شوند.
تا قبل از یک سالگی، تخم مرغ، بادام زمینی و شیر گاو مهم ترین مواد غذایی حساسیت زا هستند. تخم مرغ( 31%)، بادام زمینی( 18%)، شیر( 12/5%)، ماهی( 12/5%)، روغن بادام زمینی و خردل خوراکی هایی هستند که عامل حساسیت در کودکان یک تا سه ساله هستند.
تاثیر برخی فاکتورهای دیگر نیزدر بروز حساسیت به خوبی روشن شده است که از جمله تنوع زیاد غذاها و استفاده زیاد و فراگیر از پروتئین های افزودنی به مواد غذایی صنعتی به دلیل خواص آنها و... را می توان نام برد. کارخانجات مواد غذایی در واقع مرتبا ترکیبات جدیدی را به محصولات خود اضافه می کنند که ممکن است حساسیت زا باشند.
تشخیص حساسیت غذایی
برای تشخیص حساسیت غذایی، حتما باید به پزشک متخصص آلرژی و ایمنی شناسی مراجعه کرد تا اقدامات لازم انجام گیرد. اگر هیچ یک از والدین دچار حساسیت غذایی نباشند، این احتمال در فرزند آنها 20% است. اما در صورتی که یکی از والدین مبتلا باشند، احتمال به 40% و اگر هر دوی آنها آلرژی داشته باشند، به 60% می رسد.
اهمیت مشکل مواد آلرژی زای "پنهان" را نیز باید مدنظر داشت. لیزوزوم موجود در سفیده تخم مرغ که در تهیه بعضی پنیرها به کار می رود مثالی از این حالت است. روغن بادام زمینی که در تولید برخی شیرهای رژیمی به کار می رفت نیز عامل حساسیت های پوستی بود که امروزه در ترکیب این شیرها به کار نمی رود.
درمان حساسیت های غذایی
حذف ماده غذایی آلرژی زا از برنامه غذایی، اولین و مؤثرترین راهکار مقابله با حساسیت است. اگر فرد به چندین ماده غذایی حساسیت دارد، حتما باید رژیم غذایی او تحت نظر یک متخصص تغذیه باشد تا از ایجاد کمبودهای غذایی خصوصا کمبود ویتامین ها پیشگیری شود.
در مورد درمان دارویی نیز باید گفت که آنتی هیستامین( ضد حساسیت) و داروی محافظ مخاط روده در برابر ترشح هیستامین ، تجویز می شود. در موارد حساسیت های شدید، کورتیکوستروئید و آدرنالین ضروری است. اگر احتمال شوک آنافیلاکتیک یا آسم شدید در کودک زیاد است، حتما لازم است مسئولان مدرسه را نیز در جریان موضوع گذاشت.
مسلما نکات ناشناخته درباره حساسیت های غذایی هنوز وجود دارد. حساسیت به شیر گاو معمولا طي پنج سال از بین می رود اما آلرژی نسبت به بادام زمینی غالبا همیشگی است. ممکن است کودک با ورود به سومین سال زندگی، بهبود یافته یا از شدت حساسیت کاسته شود که علل آن به طور دقیق مشخص نیست. اما گاه حساسیت برای همیشه همراه کودک خواهد بود.
ضرورت تشخیص حساسیت
زمانی که کودک دچار خارش شدید، کهیر و تورم شود، باید به پزشک مراجعه شود تا حساسیت شناخته شود. هرگز نباید حساسیت کودکان را بی اهمیت تلقی کرد زیرا ممکن است علائمی مانند تورم در مخاط گلو اتفاق بیفتد که واقعا خطرناک خواهند بود. افرادی که قبلا مشکل آنها تشخیص داده شده است، در موارد خارش و تورم باید فورا از داروهای کورتیکوستروئید و ضد حساسیت استفاده کنند. در صورت بروز مشکلات تنفسی نیز باید از اسپری های مخصوص که باعث اتساع نایژه ها می شود، كمك گرفت. در صورتی که بیمار دچار بیهوشی، از دست دادن هوشیاری و... شد، اطرافیان باید بلافاصله به اورژانس اطلاع دهند.
منبع:drnahid
گرفتگی بینی نوزاد یا انسداد بینی newborn-congestion ، یک بیماری شایع در کودکان است و زمانی رخ می دهد که بافت های پوششی بینی به علت التهاب عروق خونی متورم شوند. در نوزادان تازه متولد شده، گرفتگی بینی بسیار شایع است اما خوشبختانه منشا بیماری های خطرناک و جدی ندارد.
روشهای برطرف نمودن گرفتگی بینی نوزاد
در کودکان، مسیر های بینی بیمار، باریک بوده و زمانی که دچار گرفتگی بینی می شوند، تنفس آن ها با مشکل رو به رو می گردد. در صورتی که گرفتگی بینی نوزاد مورد تشخیص و درمان به موقع قرار نگیرد، منجر به بیماری های گوش شده و ایجاد اختلالات شنوایی و مشکلات گفتاری می نماید. در مواردی گرفتگی بینی نوزاد، خود را به صورت آپنه خواب و خروپف نشان می دهد.
گرفتگی بینی نوزاد، احساس ناخوشایندی را برای وی ایجاد می کند و بر روند تغذیه، خلق و خو و رفتاری نوزاد تاثیرگزار خواهد بود.
نوزادان، کوچکتر از آن هستند که بتوانند بینی خود را پاک کنند و یا از گرفتگی بینی شکایت کنند به همین علت نقش والدین در تشخیص این علت که منشا گرفتگی بینی چیست، بسیار مهم و حائز اهمیت است.
بینی ساختار اصلی تنفسی است و هر گونه گرفتگی بینی نوزاد می تواند برای وی آزار دهنده باشد. خشکی بینی، سرماخوردگی، عفونت، آلرژی، خشکی و آلودگی هوا و سایر محرک ها از جمله شایع ترین دلایل گرفتگی بینی در نوزادان محسوب می گردد که جلوتر به طور مختصر در مورد هر یک از این دلایل صحبت خواهیم کرد:
دلایل گرفتگی بینی نوزاد
1.عفونت ها:
بیماری های عفونی دستگاه تنفس مانند آنفولانزا و سرماخوردگی به خصوص در فصل های سرد سال، از اصلی ترین علت های گرفتگی بینی در نوزادان می باشد که این شیوع بالا ناشی از وضعیت دستگاه تنفسی نوزاد نشات می گیرد. سیستم ایمنی بدن نوزادان در حال تکامل است و همین عامل هم سبب حساسیت بالای سیستم ایمنی نسبت به ویروس ها و باکتری های بیماری زا خواهد شد.
2.آلرژی ها:
تمامی مواد آلرژی زا در محیط اطراف ما می توانند منشا گرفتگی بینی باشند، خارش دست، گرفتگی بینی، عطسه و جوش از علائم گرفتگی بینی با منشا مواد آلرژی زا است.
3.خشکی هوا:
نوزادان، بینی های بسیار کوچک و حساس به هوای خشک دارند که منجر به گرفتگی بینی در آن ها می شود. استفاده از قطره های مرطوب کننده بینی و دستگاه بخور به رفع این مشکل کمک قابل توجهی می کند.
4.سایر محرک ها:
محرک های مختلفی نظیر مواد شیمیایی، گرد و خاک، دود سیگار، خوشبوکننده ها، اسپری های مو،بخار بنزین، امولسیون، حساسیت بینی می شود و ایجاد گرفتگی بینی در نوزاد می کند. استفاده از قطره سالین یا قطره آب و نمک، جهت تخلیه مجاری بینی نوزاد بسیار کمک کننده است.
زونا در سالمندان و هر آنچه مراقبان و پرستاران سالمند باید بدانندمطالعه کنید
5.اجسام خارجی:
نوزادان به سبب روحیه کنجکاوی که دارند، علاقه زیادی به اشیای کوچک مانند آجیل، نخود، ذرت، دکمه، سنجاق ته گرد، اسباب های ریز مانند لوگو دارند، به همین دلیل هر جسم خارجی می تواند وارد بینی شود و علائم گرفتگی بینی را در نوزاد ایجاد کند که با خارج کردن این اشیا می توان علائم را کاهش داد.
علائم گرفتگی بینی شامل:
خرناس کشیدن مداوم و به صورت مکرر هنگام خواب
اختلال خواب و بیدار شدن های مکرر
خس خس سینه هنگام تنفس
روش ها و راهکارهای رفع گرفتگی بینی نوزاد:
– از قطره آب نمک (سالین) استفاده نمایید:
قطره بینی سالین یا آب نمک به راحتی از تمامی داروخانه ها وبا قیمت مناسب می توانید تهیه نمایید. 2 تا 3 قطره از قطره سالین را در هر سوراخ بینی بریزید و 30 تا 60 ثانیه صبر کرده و بعد از آن، بینی نوزاد را تخلیه کنید. توجه داشته باشید، برای راحتی نوزاد، او را به پشت بخوابانید و یک پشتی با ارتفاع کوتاه و یا یک حوله یا لباس تا شده را در پشت شانه های او قرار دهید تا نوزاد، احساس راحتی بیشتری کند.
قطره سالین در تمامی داروخانه ها، معمولا بدون نیاز به نسخه به فروش می رسد و بهترین زمان استفاده از آن، قبل از خواب و قبل از غذا دادن به نوزاد است تا قبل از غذا خوردن و خوابیدن، کودک بتواند به راحتی تنفس کند.
قطره آب نمک، سبب نرم شدن مخاط بینی و در نتیجه تسهیل خروج آن، می گردد.
لطفا از اسپری های ضد احتقان بینی برای نوزاد استفاده نکنید، زیرا نه تنها موثر نبوده و اثر برگشتی دارد و موجب بدترشدن حال نوزاد در طولانی مدت می شود، بلکه پزشکان هم این اسپری ها را برای کودکان کمتر از شش سال توصیه نمی کنند.
ازاسپری های سالین هم بیش از چهار روز پشت سرهم استفاده نکنید، زیرا این کار به مرور موجب خشک شدن بینی نوزاد و بدتر شدن اوضاع می گردد.
– یک دستگاه بخور را کنار تخت نوزاد قرار دهید:
پیش تر اشاره کردیم که از علت های اصلی گرفتگی بینی نوزاد، خشکی بینی است. به همین علت، استفاده از بخور گرم، به مرطوب شدن مخاط بینی نوزاد کمک می کند. دقت داشته باشید که بخور را به صورت روزانه تمیز کرده و دستگاه بخور را به صورت روزانه تمیز کرده و دستگاه بخور را در اتاق نوزاد و کنار تخت نوزاد قرار دهید تا خواب آرامشی را برای نوزاد به ارمغان آورد.
مراقبت از کودک نابینا و نکاتی که باید در مراقبت از این کودک مورد توجه قرار گیردمطالعه کنید
راه های گرفتگی بینی نوزاد
– از شیشه های مکنده مخصوص بینی نوزاد را برای تمیز کردن بینی نوزاد استفاده نمایید:
استفاده از پوآر یا شیشه های مکنده مخصوص نوزادان، بسیار کمک کننده است. برای استفاده درست از اسپیراتور، در ابتدا هوای داخل شیشه مکنده را خارج کرده و به آرامی سر پوآر را به داخل بینی نوزاد فرو کنید، لطفا این کار را به آرامی و با دقت و تمرکز کافی انجام دهید، زیرا قسمت های داخلی بینی نوزاد، بسیار حساس و آسیب پذیر است. همین که پوآر را در ابتدای بینی قرار دهید، کفایت می کند.جازه دهید که هوا دوباره وارد شیشه شود و همزمان محتویات داخل بینی نوزاد را وارد شیشه کنید و در نهایت محتویات شیشه را با یک دستمال تمیز کرده و برای دفعات بعدی، قابل استفاده باشد. دقت نمایید که پوآر بینی نوزاد را قبل و بعد از هر بار مصرف، به صورت کامل بشویید.
– مایعات بیشتری را به کودک بدهید:
اگر منشا گرفتگی بینی نوزاد، ابتلا به سرماخوردگی است، به علت احتمال ایجاد کم آبی برای وی، با نوشاندن مقادیر زیاد آب و سایر مایعات به نوزاد، از کم آبی بدن نوزاد پیشگیری می کنید. بهترین نوشیدنی قطع به یقین آب است، اما آبمیوه های یخ زده گزینه مناسبی برای کاهش گلودرد و کمک به آبرسانی به بدن نوزاد، نیست.
گرفتگی بینی در نوزاد و مراجعه به پزشک:
در صورتی که علائم زیر را در کودک خود مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید:
.تب
راش پوستی
تورم پیشانی، چشم ها، گونه ها و اطراف بینی بیش از دو هفته
مشکلات تنفسی یا تتفس تند
مشکلات شدید در غذا خوردن یا بی اشتهایی
نوزاد بی حوصله و عصبانی است و مدام گریه می کند.
منبع:pezshkyar
واژن شما وقتی سالم است که سطح PH آن در سطح نرمال خود باشد و هیچ گونه عفونتی نداشته باشد. حتما به این فکر افتادهاید که چگونه واژن سالم داشته باشید؟ معمولا برای این کار شستشو با صابونهای قوی و یا استفاده از ژلها و دستمالهای مخصوص این ناحیه به فکرتان میرسد اما باید بگوییم که این کارها کاملا اشتباه است و با تغییر سطح نرمال PH حتی باعث از بین رفتن باکتریهای مفید نیز میشود.
زگیلهای کف پا تودههای کوچکی هستند که معمولاً در پاشنههای یا کف پا دیده میشوند. ممکن است فشار باعث ایجاد زگیلهای کف پا که لایه پوستی ضخیمی (کالوس) دارند شود.زگیلهای کف پا به دلیل وجود ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد میشوند. این ویروس از طریق برشها، ترکهای و نقاط ضعیف شده دیگر از کف پا وارد بدن میشوند.بیشتر زگیلهای کف پا خطرناک نیستند و معمولاً در نهایت بدون نیاز به درمان از بین میروند. شما ممکن است بخواهید برخی خوددرمانیها را انجام دهید یا برای برداشتن این زگیلها به پزشک مراجعه کنید.
زگیل پا چه نشانههایی دارد؟
برخی علائم و نشانههای زگیلهای کف پا عبارتند از:
• تودهها (ضایعات) گوشتی، کوچک، خشن و دانهای شکل در کف پا که معمولاً در کف انگشتان پا و کف پای یا روی پاشنههای پا ایجاد میشوند.
• پوست سخت ضخیم (کالیوس) روی نقاط کاملاً مشخص روی پوست که محل زگیلها هستند
• نقاط سیاه رنگ که معمولاً هسته زگیل نامیده میشوند اما در واقع عروق خونی لخته شده کوچک هستند.
• ضایعاتی که باعث از بین رفتن خطوط طبیعی روی پوست پا میشوند.
• درد یا حساسیت به لمس در زمان راه رفتن یا ایستادن
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟
در مواقع زیر برای درمان ضایعات روی پا باید به پزشک مراجعه شود:
• ضایعات خونریزی داشته باشند، دردناک باشند یا رنگ و ظاهر آنها تغییر کند
• شما از درمان زگیلهای مقاوم به درمان خسته شده باشید یا زگیلها عود مکرر داشته باشند.
• ناراحتیهای شما در انجام فعالیتهای روزمره شما اختلال ایجاد کنند
• شما به دیابت یا اختلالات حسی در پاهای خود مبتلا باشید
• سیستم ایمنی بدن شما به دلیل مصرف داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی برای درمان بیماریهایی مانند اچ آی وی / ایدز یا اختلالات ایمنی دیگر ضعیف شده باشد.
• شما مطمئن نباشید که ضایعات ایجاد شده، زگیل باشند.
آیا زگیل پا یک بیماری ویروسی است؟
زگیلهای کف پا عفونتهایی هستند که به دلیل وجود ویروس پاپیلومای انسانی در لایه بیرونی پوست روی کف پا ایجاد میشوند. این زگیلها زمانی که ویروس به دلیل وجود بریدگیها و شکستگیهای کوچک یا نقاط ضعیف شده در قسمتهای دیگر پا وارد بدن میشود ایجاد میگردند.
ویروس پاپیلومای انسانی ویروسی شایع بوده و بیش از 100 نوع دارد اما فقط برخی از انواع آن باعث ایجاد زگیل در پا میشوند. انواع دیگر ویروسهای پاپیلومای انسانی باعث ایجاد زگیل در قسمتهای دیگر پوست یا غشاهای مخاطی میشوند.
انتقال ویروس
سیستم ایمنی بدن هر انسانی به شیوهای متفاوت به ویروس پاپیلومای انسانی واکنش نشان میدهد. همه انسانها در مواجهه و ورود این ویروس به بدنشان دچار زگیل نمیشوند. حتی افراد یک خانواده هم به طرق مختلف نسبت به وجود این ویروس واکنش نشان میدهند.
گونههایی از ویروس پاپیلومای انسانی که باعث ابتلا به زگیل میشوند به شدت مسری هستند. این ویروس به راحتی از یک نفر به فرد دیگری منتقل نمیشود اما در محیطهای گرم و مرطوب رشد میکند. درنتیجه ممکن است شما در هنگام راه رفتن در اطراف استخرهای شنا یا رختکنها با این ویروس تماس پیدا کنید. اگر ویروس از اولین محل عفونت گسترش یابد، زگیلهای بیشتری ایجاد میشوند.
عواملی که احتمال ابتلا به زگیلهای کف پا را افزایش میدهند
هر کس ممکن است به زگیل کف پا دچار شود اما احتمال ابتلا به این نوع از زگیلها در افراد زیر بیشتر است:
• کودکان و نوجوانان
• افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف است
• افرادی که قبلاً در کف پای خود زگیل داشتهاند
• افرادی که در محلهایی که احتمال وجود این ویروس بیشتر است مانند رختکنها، پا برهنه راه میروند.
عوارض
زمانی که زگیلهای کف پا باعث ایجاد درد میشوند ممکن است وضعیت طبیعی پا یا راه رفتن را بدون این که متوجه شوید تغییر دهد. در نهایت، این تغییرات در نحوه ایستادن، راه رفتن یا دویدن شما تأثیر گذاشته و باعث ناراحتیهای عضلانی یا مفصلی میشود.
پیشگیری از زگیل کف پا
برای کاهش احتمال ابتلا به زگیلهای کف پا میتوان اقدامات زیر را انجام داد:
• از تماس با مستقیم با زگیل از جمله زگیلهای روی بدن خود خودداری کنید. پس از لمس زگیلها دستان خود را با دقت بشورید
• پاهای خود را تمیز و خشک نگه دارید. هر روز کفشها و جورابهای خود را عوض کنید
• از راه رفتن در اطراف استخرهای شنا و رختکنها با پای برهنه پرهیز کنید
• زگیلها را نکنید یا آنها را نخراشید
• از سوهان ناخن، سنگ پا یا ناخنگیری که روی زگیلهای کشیدهاید روی پوست سالم خود استفاده نکنید
تشخیص
در بیشتر موارد، پزشک با استفاده از یک یا چند روش از تکنیکهای زیر ابتلا به زگیلهای پا را تشخیص میدهد:
• معاینه ضایعات
• برش ضایعه با استفاده آر یک چاقوی کوچک جراحی و برسی علائم تیرگی، نقاط کوچک و عروق خونی لخته شده کوچک
• برداشتن یک قسمت کوچک از ضایعه (بایوپسی) و ارسال آن به آزمایشگاه برای آنالیز
درمان
بیشتر زگیلهای کف پا بدون ضرر بوده و بدون نیاز به درمان پس از یک یا دو سال از بین میروند. اگر زگیلهای شما دردناک بوده یا گسترش مییابند، شما میتوانید آنها را با استفاده از داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک (غیر تجویزی) یا درمان خانگی تحت درمان قرار دهید. ممکن است تا زمان رفع کامل زگیلها، شما مجبور باشید که درمانها را تکرار کنید.
اگر اقدامات خوددرمانی شما مؤثر واقع نشدند، به دکتر مراجعه کنید تا اقدامات درمانی زیر انجام شوند:
• مصرف داروهای لایهبردار قویتر (اسید سالسیلیک). داروهای قویتر درمان زگیل با اسید سالسیلیک یک لایه از زگیل برمیدارند. این داروها ممکن است توانایی سیستم ایمنی بدن را برای جنگیدن علیه زگیلها تحریک کنند.
پزشک ممکن است به شما استفاده منظم از این داروها در منزل را توصیه نماید
• داروهای فریزکننده (کرایوتراپی). کرایوتراپی در مطب پزشک انجام میشود. در این روش درمانی از مایع نیتروژن به شکل اسپری یا با استفاده از گوش پاککن استفاده میشود. این روش ممکن است دردناک باشد بنابراین پزشک ممکن است ابتدا ناحیه تحت درمان را بیحس کند.
مواد شیمیایی باعث ایجاد تاول در اطراف زگیل میشود و بافت مرده پس از گذشت حدود یک هفته میافتد. کرابوتراپی ممکن است سیستم ایمنی بدن را برای جنگیدن علیه زگیلها تحریک کند. ممکن است نیاز باشد که شما برای تکرار و تجدید درمان هر دو تا 4 هفته یک مرتبه به مطب پزشک مراجعه کنید تا زگیلها از بین بروند.
برخی مطالعات نشان میدهند که ترکیب کرایوتراپی و استفاده از اسید سالسیلیک مؤثر ترا از استفاده صرف آر کرایوترپی است اما نیاز به انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه است.
همچنین بخوانید:
عملهای جراحی یا فرایندهای دیگر
اگر استفاده از اسید سالسیلیک یا فریز کردن مؤثر واقع نشدند، ممکن است پزشک یکی از روشهای درمانی زیر را توصیه نماید:
• استفاده از اسیدهای دیگر: پزشک ممکن است سطح زگیل را اصلاح کرده و با استفاده از یک چوب مخصوص رویان اسیدتری کلرواستیک بمالد. شما برای تجدید درمان باید تقریباً هفتهای یک مرتبه به مطب پزشک مراجعه کنید. برخی عوارض جانبی این روش درمانی عبارتند از سوزش و خارش. زمان بین ملاقاتها با پزشک احتمالاً شما باید اسید سالسیلیک روی زگیلهای خود بمالید.
• ایمونوتراپی: در این روش از داروها یا محلولهایی برای تحریک سیستم ایمنی بدن جهت جنگیدن علیه زگیلهای ویروسی استفاده میشود. پزشک ممکن است مواد خارجی (آنتیژن) در زگیلهای شما تزریق کند یا از کرم یا محلولهایی روی این زگیلها استفاده کند.
• جراحیهای جزئی: پزشک ممکن است زگیل را با استفاده از یک سوزن الکتریکی از بین ببرد (الکترود اسیکیشن و کورتاژ). این عمل ممکن است دردناک باشد و به همین دلیل ممکن است پزشک قبل از انجام آن، ابتدا پوست شما را بیحس کند. از آنجا که احتمال باقی ماندن اسکار پس از انجام عمل وجود دارد، این روش برای درمان زگیلهای کف پا استفاده نمیشود مگر این که درمانهای دیگر مؤثر واقع نشده باشند.
• لیزر درمانی: با لیزر درمانی پالسی عروق خونی کوچک را مسدود میکنند (کاترایز). در نهایت بافت عفونی میمیرد و زگیلها از بین میروند. این روش درمانی باید هر 3 تا 4 هفته یک مرتبه تجدید شود. مدارک دال بر اثربخش بودن این روش محدود هستند و ممکن است انجام آن با درد همراه باشد و احتمال باقی ماندن اسکار نیز پس از انجام آن وجود دارد.
• واکسن: واکسن ویروس پاپیلومای انسانی حتی اگر این واکسن مخصوص ویروسهایی که زگیلهای کف پا را ایجاد میکنند هم نباشد با موفقیت برای درمان زگیلها به کار برده میشود.
درمان خانگی و سنتی
استفاده از پوست موز یا سرکه سیب در محل زگیل میتواند به بهبود آن کمک کند همچنین برای از بین رفتن زگیل میتوان از خاصیت ضد میکروبی آلوئه ورا و عسل هم استفاده نمود، بدین صورت که مخلوطی از ژل آلوئه ورا و عسل را در محل زگیل به صورت ضماد قرار دهید.
منبع: drmanvadaro
استفراغ کردن معمولاً خطرناک نیست. اما در پارهای مواقع می تواند نشانه یک مشکل جدی باشد. در اینجا به شما میگوییم چطور تشخیص دهید که کودک شما به مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد و همچنین به شما خواهیم آموخت با استفراغی که به مراقبت پزشکی نیاز ندارد چگونه رفتار کنید.
هر از چند گاهي خبر فوت يكي از بستگان ، دوستان و نزديكانمان خواب غفلت را از سرمان مي پراند. و اگر آن عزيز از دست رفته يكي از افراد خانواده ما باشد مي تواند ، شوك شديدي نيز بر ما وارد كند. در حوزه روانشناسي ، فشارهاي رواني و مشكلات به دسته هاي مختلف تقسيم مي شوند كه در بعضي مواقع آدمي با استفاده از توان و استعداد خود يا ديگري ، مي تواند آنها را حل كرده يا تغيير دهد و بعضي مسائل نيز هست كه صرفاً بايد آنها را تحمل كرد. اما مرگ از مقوله دوم است. يعني ما نمي توانيم آن را حذف كنيم.
کورتیزول هورمونی است که در طول روز در بدن چرخه ای را طی می کند و زمانی که تحت فشار قرار می گیرید آزاد می شود. صبح ها که از خواب بیدار می شوید سطح کورتیزول به صورت طبیعی بالا است و با سپری شدن روز و رسیدن شب کم کم کاهش می یابد. کورتیزول ما را هوشیار نگه می دارد و نقش آن شکستن چربی ها و گلیکوژن برای تامین انرژی می باشد.
همچنین باعث افزایش فشار خون، تحریک سنتز کلاژن و افزایش احتباس مایعات می شود. کورتیزول در موقعیت های استرس زا و یا بعد از ورزشی پر فشار و طولانی مدت آزاد می شود.
برنامه غذایی، ورزش، خواب تکنیک های آرامش گرفتن همگی راه هایی هستند که بتوانید به صورت طبیعی کورتیزول خود را کاهش دهید. متعادل کردن قند خون، کنار گذاشتن مصرف غذاهای فرآوری شده و خوردن میوه و سبزیجات از دیگر مواردی هستند که می توانند به کاهش طبیعی سطح کورتیزول کمک کنند.
زمانی که میزان کورتیزول در خون به طور افراطی بالا می رود، صحبت از هیپرکورتیزولیسم یا سندرم کوشینگ به میان می آید. این بیماری باعث تجمع چربی، افزایش فشار خون و استرس بدنی می شود. کاهش مصرف قهوه و افزایش انرژی سوزی به کمک ورزش دو کار ضروری در کنترل میزان کورتیزول می باشد. در این مطلب شما را با چند نشانه بالا بودن این هورمون که به هورمون استرس نیز معروف است آشنا می کنیم.
افت دستگاه ایمنی بدن
تیموس غده ای در بدن است که وظیفه آن کنترل و تنظیم دستگاه ایمنی بدن انسان است. اما کورتیزول بالا در بدن باعث برهم زدن تعادل تیموس شده و در نتیجه دستگاه ایمنی بدن دچار مشکل می شود. این هورمون می تواند باعث مرگ برخی سلول ها می شود و سیستم ایمنی بدن را وادار به حمله به برخی بافت های بدن می کند.
رایج ترین علامت مربوط به این اختلال بروز آلرژی ها و آسم است. با این حال ممکن است مشکل جدی تر شود. چنین اختلالی در بدن شرایط ابتلا به بیماریهای جدی تر مانند لوپوس، بیماری کرون یا فیبرومیالژی (دردهای گسترده عضلانی، اسکلتی) را فراهم می کند
افزایش وزن ناگهانی
افزاش وزن یکی از علائم اولیه میزان بالای کورتیزول در بدن است. این هورمون در بخش های فوقانی بدن به دلیل تجمع چربی در سطح شانه ها، قفسه سینه و پشت محسوس است. افزایش هورمون کورتیزول بدن افراد را در معرض اضافه وزن و چاقی قرار می دهد.
علائم پوستی
پوست نیز تحت تاثیر هیپرکورتیزولیسم قرار می گیرد. این امر نیز می تواند باعث بروز اختلالاتی مانند آکنه، زخم های کبود روی سینه ها، شکم و ران ها، هماتوم و ضعف های شدید و افزایش موی زاید صورت و بدن می شود. بنابراین اگر با علائمی اینچنینی مواجه هستید امکان دارد کورتیزول بدن تان بالا رفته باشد.
علائم عضلانی و استخوانی
میزان بالای کورتیزول در بدن همچنین روی سلامت عضلانی و استخوانی تاثیر دارد. بافت های استخوانی ضعیف تر می شود و این مسئله خطر شکستگی استخوانی را بالا می برد بویژه در ناحیه دنده ها و ستون فقرات. بنابراین باید نسبت به بالا بودن کورتیزول در بدن حساس تر از همیشه بود.
افسردگی و تغییرات خلق و خوی
اضطراب یکی از رایج ترین علائم در بین بیمارانی است که از میزان بالای استرس رنج می برند. اضطراب معمولا با تغییرات ناگهانی و مداوم خلق و خوی همراه است و در جدی ترین موارد می تواند به افسردگی ختم شود. نتایج برخی پژوهش ها نشان می دهد که میزان بالای کورتیزول، گردش خون و کنترل قند در مغز را کاهش می دهد. این واکنش قابلیت سلول های مغزی را در کنترل گلوکز (قند) به خطر می اندازد و این مشکل باعث مرگ برخی از سلول ها می شود.
خستگی و بی خوابی
کورتیزول انرژی بدن را هدر می دهد. بدن در طول روز به دلیل ترشح کورتیزول فعال است و نمی تواند به درستی استراحت کند. در طول شب نیز کورتیزول بالا مانع از آن می شود که فرد به خوبی استراحت کند و در نتیجه نمی تواند خوابی احیاکننده و درست داشته باشد. در شرایط عادی حدود ساعت 8 صبح زمان افزایش کورتیزول است تا بدن قدرت فعال بودن در طول روز را داشته باشد. اما افرادی که از هیپرکورتیزولیسم فعال رنج می برند مسئله برعکس است. این هورمون در طول شب ترشح می شود و فرد به دلیل عدم استراحت کافی در طول روز احساس خستگی و خمودگی می کند.
راههای طبیعی برای کاهش هورمون کورتیزول
اگر ارتباط بین مغز و غده آدرنال به درستی کار کند، بدن در صورت لزوم باید بتواند تولید کورتیزول را افزایش یا کاهش دهد.
با این حال، سطح کورتیزول ممکن است حتی پس از حل یک وضعیت استرس زا بالا باقی بماند و این موضوع میتواند تأثیر منفی بر سلامتی فرد داشته باشد اما روشهائی برای کاهش و تعدیل سطح کورتیزول وجود دارد تا بدن به طور مناسب استرس را مدیریت کند.
کاهش استرس
افرادی که سعی در کاهش سطح کورتیزول دارند در صورت امکان با دور نگه داشتن خود از موقعیتهای استرس زا و یا یادگیری چگونگی مقابله بهتر با استرس، این کار را انجام دهند.
در مواردی که این مسئله بسیار دشوار است، برخی از داروها میتوانند در بهبود تحمل استرس و کاهش سطح کورتیزول نقش داشته باشند.
داشتن یک رژیم غذایی مناسب
فردی که سعی در کاهش سطح کورتیزول دارد، باید یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشد و به میزان قند مواد غذائی مصرفی خود توجه کند.
برخی از موادغذایی که میتواند به پایداری سطح کورتیزول کمک کند شامل شکلات تلخ، موز و گلابی، چای سیاه یا سبز، پروبیوتیکها مانند ماست و مقدار کافی آب هستند.
خواب مناسب
میزان خواب فرد میتواند بر میزان کورتیزول آنها تأثیر بگذارد. خواب شبانه بد یا کمبود خواب به مدت طولانی میتواند منجر به افزایش سطح کورتیزول در جریان خون شود.
خودداری از مصرف کافئین در شب
افرادی که سعی در کاهش سطح کورتیزول دارند، باید از مصرف غذاها و نوشیدنیهای حاوی کافئین در عصر خودداری کنند؛ کافئین میتواند در خواب شبانه اختلال ایجاد کند و خواب خوب سطح کورتیزول را پایین نگه میدارد.
افراد باید قبل از رفتن به رختخواب، موبایل خود را خاموش کنند و فقط استراحت کنند؛ محدود کردن میزان مصرف مایعات قبل از خواب هم میتواند احتمال خواب آشفته را به حداقل برساند.
داشتن روابط خوب
روابط پایدار و دوستانه با دوستان و خانواده میتواند به شخص در شرایط استرس زا کمک کنند.
تمرین آرامش
افرادی که استرس را تجربه میکنند میتوانند با تمرین آرامش، آن را مدیریت کنند. حتی تمرینهای ساده تنفس میتواند به فرد کمک کند تا با استرس به طور مؤثر مقابله کند.
تحقیقات نشان داده است که تمرینات آرامش بخش و گوش دادن به موسیقی آرامش بخش هم میتواند سطح کورتیزول را کاهش دهد.
خنده و تفریح
تفریح میتواند سطح کورتیزول یک فرد را کاهش دهد؛ صرف ۲۰ دقیقه زمان برای تفریح در طبیعت، میزان کورتیزول را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد؛ مطالعات نشان داد که سطح کورتیزول در پاسخ به خنده هم کاهش مییابد.
داشتن نگرش مثبت و حس خوشبختی هم به پایین آمدن سطح کورتیزول منجر میشود و مزایای دیگری مانند فشار خون پایین و سیستم ایمنی قویتر را به دنبال دارد.
نوشتن
یکی از راههای کاهش استرس نوشتن است. ثبت کردن آنچه که باعث استرس شما شده مرحله اول است. بعد از آن نوشتن آنچه که از داشتن آن راضی هستید و قدردانی از آن در قالب یک چرکنویس میتواند مفید باشد. حس قدردانی میتواند با جهت دادن ذهنتان به سمت چیزهای مثبتی که در زندگی دارید، به طرز عجیبی باعث کاهش استرس شود.
ورزش کردن
ورزش میتواند به کاهش کورتیزول کمک کند، اما ورزش شدید میتواند باعث افزایش سطح آن شود.
استفاده کردن از مکملهای غذایی ضد استرس
مکملهای غذایی زیادی هستند که باعث کاهش استرس و اضطراب میشوند. در اینجا به طور خلاصه به چند مورد از آنها اشاره میکنیم که تاثیر خیلی خوبی در کاهش استرس دارند.
اسیدهای چرب امگا ۳
تحقیقی نشان داد دانشجویان پزشکی که مکمل امگا ۳ دریافت کرده بودند تا ۲۰ درصد کاهش استرس و اضطراب داشتند.
گیلاس زمستانی (Ashwagandha)
گیلاس زمستانی یا پنیرباد خوابآور اسمهای متعددی دارد. این گیاه دارویی در طب آیورودا که طب کهن هندی است برای درمان استرس و اضطراب استفاده میشده. تحقیقات زیادی تاثیر مثبت این گیاه را ثابت کردهاند.
چای سبز
چای سبز میزان زیادی آنتیاکسیدانهای پلیفنل دارد که خواص آنها در بهبود سلامت فرد است. این آنتیاکسیدانها میتوانند باعث کاهرش استرس و اضطراب و افزایش میزان سروتونین در بدن شوند.
سنبلالطیب (Valerian)
سنبلالطیب یا علف گربه نام گیاهی است که به دلیل تاثیر آرامبخش و خوابآور بسیار معروف است. سنبلالطیب دارای اسید والرنیک است که باعث تغییر گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) میشود که نتیجه آن کاهش استرس است.
نکته: برخی از این مکملها ممکن است با داروهایی که مصرف میکنید تداخل یا در برخی از شرایط عوارض جانبی داشته باشند. به همین جهت اگر در حال حاضر دارویی مصرف میکنید پیش از استفاده از این مکملها حتما با پزشک خود مشورت کنید.
برای درمان فوری استرس چطور نفس بکشیم؟
اگر دنبال سریعترین راه کاهش استرس هستید حتما مراحل زیر را دنبال کنید:
دست خود را به آرامی روی شکم و دقیقا زیر قفسه سینه قرار دهید
شکم را منبسط کنید، از طریق بینی هوا را داخل ببرید
در صورتی که این کار را درست انجام دهید، احساس خواهید کرد دستتان کمی جا به جا می شود
نفس را حبس کنید و کمی دهان را باز کنید.
به تدریج اجازه دهید شکمتان منقبض شود
به آرامی هوا را از طریق دهان خارج کنید
اگر افکار منفی و سرگردان به ذهنتان وارد شدند، اجازه دهید همانطور خارج شوند.
سعی نکنید استرس را به زور از بدنتان دور کنید فقط اجازه دهید خودش خارج شود.
منبع: alomatab